ह्याचं साकारात्मक स्वरूपांतर एक सुखद आणि स्वस्थ गावाचं सर्व नाटक.

पक्ष्यांच्या जगातील विविधता मी तेथेच जाणली. आजीच्या हातच्या विविध पदार्थांचा पाहुणचार घेऊन मी जेव्हा निघतो तेव्हा आजी हातावर दही ठेवते. आपल्याकडे असे मानतात की, दूर निघालेल्या पाहुण्याला दही दिले तर तो लवकर परततो.

त्यामुळे भारावून गेल्याने दरवर्षी लाखो परदेशी नागरिक येथे भेट देण्यासाठी येतात.

त्यामुळे पाण्याची टंचाई कधी गावात भासलीच नाही. गावात प्रत्येकाच्या घरासमोर अंगण आणि अंगणामध्ये तुळशी वृंदावन आहे.

गाव म्हणजे गाव. गावात असं म्हटलं जरी तरी अगदी बालपणातील सगळेजण क्षण झरर्कन डोळ्यासमोरून निघून जातात आणि मनात फक्त आठवणी दाटून येतात.

हे सर्वांत महत्त्वाचं आहे की आपलं गाव स्वच्छ आणि सुंदर राहीलं.

भारत हा एक असा देश आहे जो त्याच्या दुय्यम आणि तृतीय क्षेत्रापेक्षा जास्त शेतीवर अवलंबून आहे.

स्वच्छतेसाठी सहकार्य करणारे गाववासी, स्वच्छतेचं दिवस सर्वच आयोजित केलं, यात्रा केल्यानंतर स्वच्छतेचं प्रमोशन केलं - हे सर्व एकमेकांकरीता सहकार्य करणारं एक नाटक.

    ही अशी जागा आहे जिथे मी नेहमी घरी येऊ शकतो. मला आशा आहे की, एक दिवस माझ्या गावात होत असलेल्या बदलांना स्वीकारून आपले वेगळेपण टिकवून ठेवता येईल. मला आशा आहे की माझे गाव असेच एक असे ठिकाण राहील जिथे लोक शांतता आणि सौहार्दाने जगू शकतील, निसर्ग आणि सौंदर्याने वेढलेले असेल.

त्यामुळे प्रत्येक सणाला खूप धमाल येते. माझ्या वाट्याला दिवाळी, गावाची जत्रा, देवीची पालखी हे दरवर्षी येतात. आणि प्रत्येक वेळी मला आधी पेक्षा जास्त मज्या येते.

माझे गाव बलभद्रपूर मला खूप आवडते. ताज्या हवेचे आणि अन्नाचे अनुभव घेण्यासारखे आहेत. गावातील लोकांचे प्रेम आणि स्नेह मिळणे खूप सुखदायक आहे.

आमच्या या वेबसाइटवर इतर सुद्धा अनेक विषयांवर मराठीमध्ये निबंध उपलब्ध आहे, ते सुद्धा आपण आपण वाचू more info शकता.

येथं स्वच्छता ही सजवलेली संस्कृतीचं साकारात्मक प्रतिबिंब.

या निबंधामध्ये, स्थानीक वातावरण असलेली परिस्थिती, समस्यांची उत्कृष्टता, आणि स्वच्छतेचं महत्त्वाचं मुद्दं चर्चेत घेतलं जाईल.